avonddienst

Het is laat.

Alle mensen slapen, althans, dat hoop ik.

Ik heb ze in bed gelegd, kussen onder het hoofd en in de rug. Toegedekt, soms nog extra ingestopt en welterusten gewenst.

De ene met een welterusten- knuffel, de ander zonder.

Anderen zitten nog even op en worden door de nachtdienst naar bed geholpen. Ik heb ze de nachtkleding aangedaan en avondmedicatie gegeven.

Ben je er morgen weer, zuster?

Ja, dat is de bedoeling. 

Fijn! Tot morgen!

Tot morgen en slaap lekker!

Weer een dag voorbij.

Alle dagen lijken vaak op elkaar.

Hetzelfde dagritme, dezelfde mensen in de huiskamer of aan het ontbijt.

Wat kun je en hoe kun je verschil maken.

Ik denk dat het in kleine dingen zit: aandacht geven, tijd maken.

Luisteren.

Deze avond heb ik zorgen aangehoord, over het heden en over de toekomst.

Herinneringen mogen horen en helaas ook angst gezien.

Deze avond mocht ik voor mensen een luisterend oor zijn.

Dat maakt me dankbaar. Dat ze dit vertrouwen aan mij geven.

Dat ik dit voor hen kan doen.

De beloning? 

‘ fijn dat je er was zuster, ben je morgen weer?’