ochtend
Goedemorgen! Lekker geslapen?
Voorzichtig doe ik de gordijnen een stukje open.
De bewoner is al wakker en groet me met een brede glimlach.
Er komen niet vaak meer begrijpelijke woorden, maar de glimlach spreekt boekdelen.
Komt u uit bed? Dan gaan we wassen en aankleden.
Nou, uit bed komen is geen probleem, maar dat douchen...
Dat is nu niet direct favoriet.
Om het zo min mogelijk akelig te laten zijn, zeep ik de bewoner eerst helemaal in met een warme washand met sop en spoel ze daarna af.
Een washandje om de douchekop wil ook nog wel eens helpen, dan is de straal wat vriendelijker.
Snel warme kleren aan en op zoek naar een lekker ontbijtje.
Dat ontbijt gaat er wel in. De medicijnen en een kopje thee verdwijnen even vlot.
En dan?
Dan is het wachten...
wachten op bezoek, op afleiding, op medebewoners..
Al snel komen er meer mensen fris gewassen de huiskamer binnen.
Een gezellig muziekje klinkt en ik schenk een kop koffie in voor de bewoners.
Wat staat er in de krant, o wacht, de puzzel krijgt ook koffie. En daar verdwijnt een koekje in het kommetje.
Ik heb soms een extra paar ogen en een extra paar handen nodig.
Zuster...Zuster...Zuster...
Ja, ik kom...
De meneer die wat somber voor zich uit zit te kijken, geef ik een tablet met een filmpje van youtube met koormuziek.
Meneer vrolijkt er van op. Hij zong altijd in een koor. Als het vers uit is, moet de tablet weg, maar meneer zingt nog even verder.
Het zonnetje schijnt en dat is door de ramen goed te voelen. Regelmatig klinkt de opmerking; wat een heerlijk weer!
En dat is ook zo.
Dankbaar zijn voor kleine dingen..
Proberen om juist die kleine dingen, momenten te geven.
Waardoor er even een positief momentje ontstaat.
Dat maakt het werk de moeite waard.
Voorzichtig doe ik de gordijnen een stukje open.
De bewoner is al wakker en groet me met een brede glimlach.
Er komen niet vaak meer begrijpelijke woorden, maar de glimlach spreekt boekdelen.
Komt u uit bed? Dan gaan we wassen en aankleden.
Nou, uit bed komen is geen probleem, maar dat douchen...
Dat is nu niet direct favoriet.
Om het zo min mogelijk akelig te laten zijn, zeep ik de bewoner eerst helemaal in met een warme washand met sop en spoel ze daarna af.
Een washandje om de douchekop wil ook nog wel eens helpen, dan is de straal wat vriendelijker.
Snel warme kleren aan en op zoek naar een lekker ontbijtje.
Dat ontbijt gaat er wel in. De medicijnen en een kopje thee verdwijnen even vlot.
En dan?
Dan is het wachten...
wachten op bezoek, op afleiding, op medebewoners..
Al snel komen er meer mensen fris gewassen de huiskamer binnen.
Een gezellig muziekje klinkt en ik schenk een kop koffie in voor de bewoners.
Wat staat er in de krant, o wacht, de puzzel krijgt ook koffie. En daar verdwijnt een koekje in het kommetje.
Ik heb soms een extra paar ogen en een extra paar handen nodig.
Zuster...Zuster...Zuster...
Ja, ik kom...
De meneer die wat somber voor zich uit zit te kijken, geef ik een tablet met een filmpje van youtube met koormuziek.
Meneer vrolijkt er van op. Hij zong altijd in een koor. Als het vers uit is, moet de tablet weg, maar meneer zingt nog even verder.
Het zonnetje schijnt en dat is door de ramen goed te voelen. Regelmatig klinkt de opmerking; wat een heerlijk weer!
En dat is ook zo.
Dankbaar zijn voor kleine dingen..
Proberen om juist die kleine dingen, momenten te geven.
Waardoor er even een positief momentje ontstaat.
Dat maakt het werk de moeite waard.
Reacties
Een reactie posten
Dank je wel voor het lezen van de blog!
Een reactie is welkom.