kijkje achter de luiken

Het is kerst Ik ben alleen Al mijn geliefden Gingen heen Mijn hart huilt Mijn mond is stil Kerst,  Maar niet zo als ik wil Ik wil zo graag Dat het nog vroeger is Met vrienden en familie Aan een goedgevulde dis Met mensen die ik ken En die mij kennen samen Eerst naar de kerk Regen tegen de ramen Maar nu huilt mijn hart De lichtjes zijn gedoofd Ik zit hier alleen Met mijn gedachten in mijn hoofd Morgen is het over Dan ben ik er weer Maar nu Nu doet mijn hart gewoon zo zeer

Je wacht Tot de nacht Weer dag geworden is Je wacht Tot de mensen die je kent Langs zullen komen Je wacht Tot de herinneringen  Weer werkelijkheid zijn Je wacht Op wat niet is Maar wat nog moet komen Je wacht Elke dag en elke nacht Zonder einde Omdat de werkelijkheid van nu Niet uitnodigt om mee te doen En de mooie dingen van toen Zo fijn zijn in gedachten. Je wacht....

Hard klinkt de wind Om het huis Hard klinkt de wind In mijn hoofd Alles wat ik wist Van toen Alles wat is ervaar Van nu Loopt door elkaar In mijn hoofd Tot een kakofonie  Van geluid  Wie kan me helpen Nu het zo stormt In mijn hoofd? Wie kan me helpen Tot de wind  Is gedoofd?

Hoe gaat het met die man daar? Die zit daar in die stoel Die man die zit daar maar weet je wie ik bedoel? Hoe gaat het met die vrouw? Die loopt wat heen en weer Ze kijkt en voelt wat om zich heen maar echt kloppen doet het niet meer.. Haarfijn voel je aan wat er mis is aan de ander maar dat je zelf al zoveel mist en alles ook veranderd.. dat gevoel dat is er wel maar dat verstop je o zo snel want zo raar als die mensen om je heen zo raar is er niet een... Helpen doe je, met wat je kan de zuster geeft een compliment en dan lach je eens warm Maar de vraag in je ogen die is ongelogen.. wat doe ik hier?